شیخ آقاکریم روغنیشیخ آقاکریم روغنی، از مجتهدان و متکلمان ایران در قرن سیزدهم هجری است. ۱ - معرفی اجمالیوی فرزند ملک محمد قزوینی معروف به روغنی بود و در حدود ۱۲۰۰ ق به دنیا آمد و پس از تمکیل علوم عربی و فنون ادب نزد شیخ محمد صالح برغانی و در محضر آخوند ملا آقا حکمی قزوینی، راهی عتبات عراق شد. ۲ - فعالیت‌های علمی و سیاسیدر کربلا و نجف از محضر شریف العلما، سیدمحمد مجاهد، شیخ موسی کاشف الغطاء، شیخ حسن کاشف الغطاء، شیخ محمدحسن صاحب جواهر الکلام و غیره بهره‌مند گردید. او در ۱۲۴۲ ق با استاد خود سید محمد مجاهد عازم جبهه جنگ علیه روسیه شد. پس از مراجعت از جبهه، در مدارس صالحیه و مولی و یردیخان قزوین کرسی تدریس فقه و اصول را به دست گرفت و چنان آوازه‌اش بلند گشت که اعتمادالسلطنه از او به بزرگی یاد می کند. وی آثار و تألیفاتی در فقه و اصول و کلام از خود باقی گذاشته است از جمله کتاب اصول در سه جلد بزرگ؛ شرح شرایع در پنج جلد، دوره تمام فقه از طهارت تا دیات، مقتل در تاریخ واقعه کربلا، رساله مبسوط در کلام و غیره. [۱]
جعفری، محمدمهدی، دایره المعارف تشیع، ج۸، ص۳۹۴.
۳ - پانویس
۴ - منبعدانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «شیخ آقاکریم روغنی». رده‌های این صفحه : تراجم | درگذشتگان سده 13 (قمری) | علمای شیعه | علمای قرن سیزدهم | علمای مجاهد | علمای نجف | مبارزان علیه استعمار
|